เคอเรินท์ : 23 สิงหาคม - 25 กันยายน 2554 @ อัตตาแกลเลอรี่ อัตตาแกลเลอรี่

เนื่องจากเครื่องประดับเป็นสิ่งที่คนทั่วไปสวมใส่อยู่เป็นประจำ จึงทำให้เรานึกถึงสาระที่เครื่อง ประดับนั้นสามารถนำเสนอเราเคย

เราเคยถามตัวเองว่าทำไมเราจึงใช้เครื่องประดับในฐานะสื่อในการแสดงออกทางศิลปะ
อาจเป็นเพราะเราคิดว่าเรานั้นสามารถสื่อสารเรื่องราวต่างๆที่มีความเป็นส่วนตัวผ่านงานศิลปะได้ เราอาจคิดว่าเครื่องประดับเป็นเหมือนบทกวีที่ถูกเขียนลงบนกระดาษขาว โดยที่กระดาษขาวแผ่น นั้นก็คือร่างกายของผู้สวมใส่เครื่องประดับนั้นเอง

ศิลปินมีความเป็นอิสระในการเลือกที่จะสร้างเรื่องราว และความสัมพันธต่างๆ์ โดยการสร้างรูป แบบใหม่ และโดยวัสดุที่สื่อให้เห็นถึงแก่นของสาระที่ศิลปินสอดแทรกไว้ในชิ้นงาน บางครั้ง นั้นสาระอาจจะถูกนำเสนอออกมาแบบโจ่งแจ้ง แต่ในบางครั้งสาระสำคัญอาจถูกซ้อนเร้นไว้ในชิ้น งานในเชิงเปรียบเทียบก็ได้ ความรู้สึกที่ได้จากการสวมใส่งานศิลปะ การรับรู้ถึงนำ้หนัก รวมทั้งความรู้สึกที่ได้รับจากการ สัมผัสชิ้นงานนั้นๆจะมีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะต่อผู้สวมใส่คนนั้นๆ และนี้ก็คือการที่คนเราได้มี ส่วนร่วมโดยตรงกับงานศิลปะ และมีปฏิสัมพันธ์ฺกับสาระที่ศิลปินต้องการที่จะสื่อผ่านความสัมพันธ์ระหว่าง ศิลปิน ผู้สวมใส่ และผู้ชมงาน ซึ่งโดยรวมแล้วก็คือผู้ที่มองเห็นคุณค่าของ งานศิลปะนี้เอง ที่ถือเป็นปัจจัยสำคัญในการทำให้การแสดงออกทางศิลปะของงานเครื่องประดับ ร่วมสมัยนั้นสมบูรณ์ได้ สาระที่ศิลปินต้องการสื่อสารถูกนำมารวมกับบุคคลิกลักษณะเฉพาะของ ผู้สวมใส่ทำให้เกิดบทกวีชิ้นใหม่ขึ้นมา และเป็นการแสดงออกเฉพาะตัวที่เกิดขึ้นจากความสัมพันธ์ ระหว่างผู้สวมใส่ คนอื่นๆในสังคม และสิ่งแวดล้อมที่เขาอยู่

รายละเอียดเพิ่มเติม : เว็บไซต์ : www.attagallery.com